N.U. Agrar Wschód
12.07.2010
Krótkie informacje o desykacji:
Desykacja przerywa procesy dojrzewania. Prawidłowo dobrana terminowo, nie zabiera już plonu nasion (są one nalane do odpowiedniej wielkości), ale ogranicza zawartość oleju w nasionach. Dzieje się tak dlatego, iż olej tworzony jest jako ostatni, po pełnym wykształceniu nasion. Z uwagi na dopłaty do tłuszczu - rolnicy niemieccy starają się możliwie mało desykować, jedynie w przypadkach niewyrównanego łanu, czy walki z perzem/innymi chwastami dopuszczają takie rozwiązania. W Polsce desykowanie łanów jest zdecydowanie bardziej popularne.
Dawki:
Na 100l/ha wody(czystej substancji aktywnej - glifosatu):
Perz - 1200g
Desykacja rzepaku - 800g
Desykacja zbóż - 400g
Trawy - 400g
Przytulia, rumianowate, fiołki, rdesty - 800g
Na 200l/ha wody:
Perz - 1800g
Trawy - 750g
Przytulia, rumianowate, fiołki, rdesty - 1200g
Desykacja rzepaku - 1200g
Desykacja zbóż - 600g
Celem zabiegu jest dotarcie do dolnych łuszczyn (wariant bez usuwania chwastów). Przy gęstym łanie 100l/ha może być za małą wartością.
Mało wody = dodatki adiuwantów, ewnt. maszyny z rękawem powietrznym, wdmuchujące preparat głębiej. Najlepsza ocena skuteczności zabiegu, to wejście w łan po przejeździe i sprawdzenie, czy wszystkie dolne łuszczyny są pokryte preparatem. (glifosat działa systemicznie, ale nie ma co liczyć na pewne działanie, jeżeli na dolnej łuszczynie będzie tylko kilka kropel). Skłaniamy się ku wyższym dawkom wody dla bezpieczeństwa i poprawności zabiegu, szczególnie w gęstych łanach.
Godziny wykonania zabiegu - prasa wspomina o zabiegach głównie wieczornych - nieco większa wilgotność powietrza poprawia rozprowadzanie preparatu, korzystny jest również spadek temperatury przez noc. Wczesne, poranne zabiegi powinny także się udać, jednak należy uważać na rosnącą termike.
By ocenić gotowość łanu, należy zawsze sprawdzać ostatnie (dolne), najpóźniej dojrzewające łuszczyny. Patrzymy na zielone, gumowate łuszczyny na niskich rozgałęzieniach. Bardzo często góra łanu będzie żółta, sucha, a duże, grube łuszczyny na dole będą nadal zielone. Wynika to z większej wilgotności w łanie, mniejszej ilości światła docierającego na dół, oraz samego wzrostu rzepaku, gdyż dolne łuszczyny powstały jako jedne z ostatnich. Po ich rozerwaniu nasiona powinny być zielone, w pełni wylane (najlepiej jakby zaczęły już zmieniać barwę na lekko czerwono-brązowawą, ale tutaj zdarzają się różnice pomiędzy odmianami). Należy kierować się stanem dojrzałości dolnych łuszczyn! Często parę łuszczyn ze szczytu już dojrzeje, oraz się nawet otworzy ukazując srebrną błonkę w środku osypując nasiona. Jest to normalny proces - "srebrzenie łanu" oznacza 1-2% naturalnych strat, których nie unikniemy. Natomiast pośpiech ze zbiorem zielonych i gumowatych łuszczyn z dołu łanu będzie nas kosztował dużo większą stratę plonu w kombajnie.
Prasa i producenci chemii podają na ogół termin desykacji 8-10 dni przed planowanym zbiorem. Na pełne zadziałanie desykacji z użyciem glifosatu musimy poczekać około tygodnia, dlatego ww. okres daje nam bezpieczny margines i jest jak najbardziej poprawny.
Desykacja przerywa procesy dojrzewania. Prawidłowo dobrana terminowo, nie zabiera już plonu nasion (są one nalane do odpowiedniej wielkości), ale ogranicza zawartość oleju w nasionach. Dzieje się tak dlatego, iż olej tworzony jest jako ostatni, po pełnym wykształceniu nasion. Z uwagi na dopłaty do tłuszczu - rolnicy niemieccy starają się możliwie mało desykować, jedynie w przypadkach niewyrównanego łanu, czy walki z perzem/innymi chwastami dopuszczają takie rozwiązania. W Polsce desykowanie łanów jest zdecydowanie bardziej popularne.
Dawki:
Na 100l/ha wody(czystej substancji aktywnej - glifosatu):
Perz - 1200g
Desykacja rzepaku - 800g
Desykacja zbóż - 400g
Trawy - 400g
Przytulia, rumianowate, fiołki, rdesty - 800g
Na 200l/ha wody:
Perz - 1800g
Trawy - 750g
Przytulia, rumianowate, fiołki, rdesty - 1200g
Desykacja rzepaku - 1200g
Desykacja zbóż - 600g
Celem zabiegu jest dotarcie do dolnych łuszczyn (wariant bez usuwania chwastów). Przy gęstym łanie 100l/ha może być za małą wartością.
Mało wody = dodatki adiuwantów, ewnt. maszyny z rękawem powietrznym, wdmuchujące preparat głębiej. Najlepsza ocena skuteczności zabiegu, to wejście w łan po przejeździe i sprawdzenie, czy wszystkie dolne łuszczyny są pokryte preparatem. (glifosat działa systemicznie, ale nie ma co liczyć na pewne działanie, jeżeli na dolnej łuszczynie będzie tylko kilka kropel). Skłaniamy się ku wyższym dawkom wody dla bezpieczeństwa i poprawności zabiegu, szczególnie w gęstych łanach.
Godziny wykonania zabiegu - prasa wspomina o zabiegach głównie wieczornych - nieco większa wilgotność powietrza poprawia rozprowadzanie preparatu, korzystny jest również spadek temperatury przez noc. Wczesne, poranne zabiegi powinny także się udać, jednak należy uważać na rosnącą termike.
By ocenić gotowość łanu, należy zawsze sprawdzać ostatnie (dolne), najpóźniej dojrzewające łuszczyny. Patrzymy na zielone, gumowate łuszczyny na niskich rozgałęzieniach. Bardzo często góra łanu będzie żółta, sucha, a duże, grube łuszczyny na dole będą nadal zielone. Wynika to z większej wilgotności w łanie, mniejszej ilości światła docierającego na dół, oraz samego wzrostu rzepaku, gdyż dolne łuszczyny powstały jako jedne z ostatnich. Po ich rozerwaniu nasiona powinny być zielone, w pełni wylane (najlepiej jakby zaczęły już zmieniać barwę na lekko czerwono-brązowawą, ale tutaj zdarzają się różnice pomiędzy odmianami). Należy kierować się stanem dojrzałości dolnych łuszczyn! Często parę łuszczyn ze szczytu już dojrzeje, oraz się nawet otworzy ukazując srebrną błonkę w środku osypując nasiona. Jest to normalny proces - "srebrzenie łanu" oznacza 1-2% naturalnych strat, których nie unikniemy. Natomiast pośpiech ze zbiorem zielonych i gumowatych łuszczyn z dołu łanu będzie nas kosztował dużo większą stratę plonu w kombajnie.
Prasa i producenci chemii podają na ogół termin desykacji 8-10 dni przed planowanym zbiorem. Na pełne zadziałanie desykacji z użyciem glifosatu musimy poczekać około tygodnia, dlatego ww. okres daje nam bezpieczny margines i jest jak najbardziej poprawny.